Miguel (73) is bijna compleet blind, na jarenlang in het donker te hebben geleefd. Hij sloot zijn gordijnen letterlijk en figuurlijk voor de buitenwereld. Een gevolg van een moeilijke scheiding en de pijnlijke vaststelling dat zijn zoon hem niet meer bezocht. Andere mensen zag hij maar zelden en hij zag de zin van het leven niet meer in. Daarom verzorgde hij zich slecht.
Tot Kompanie@Home in zijn leven kwam. Dat gebeurde een jaar geleden, toen Miguel via via met onze thuiszorgdienst in aanraking kwam. Zijn gordijnen gingen open en onze medewerkers hebben Miguel met een nieuwe blik naar het leven leren kijken. Intussen komen we minstens drie keer peer week bij hem langs om hem te helpen met zijn boodschappen, zijn huis op orde te brengen, hem naar het ziekenhuis te vergezellen of gewoon een kop koffie met hem te drinken.
Zo geven we hem het teken dat het leven gewoon doorgaat. Een boodschap die Miguel ter harte neemt: na enige aansporing van ons team is hij opnieuw voor zichzelf beginnen te zorgen. Een voorbeeld: toen we hem leerden kennen, deed hij niets om zijn woekerende haargroei in toom te houden. Kankan, een van onze mannelijke trajectmedewerkers, besloot dat het zo niet verder kon en sleepte Miguel mee naar de kapper. Miguel kwam er als een ander man naar buiten, trots op zijn nieuwe uiterlijk.
De impact van Kompanie@Home op het leven van Miguel reikt nog verder. Eind 2018 belde hij Kompanie@Home voor een noodgeval; hij kreeg zijn kleren niet meer aan. Zijn ledematen waren te opgezwollen. Een probleem dat hij wel vaker ondervindt, want zijn lichaam houdt te veel vocht vast door hartproblemen. Kortom: hij bevond zich in een eerder gênante situatie. Aan de telefoon durfde Miguel dan ook niet meteen te zeggen wat er scheelde, maar dat wat buiten instructrice Laila gerekend. Ze communiceren altijd open met elkaar en uiteindelijk zei Miguel wat het probleem was. Omdat hij in zo een heikele positie verkeerde, vroeg hij of Kankan kon komen. Onder mannen zou Miguel zich minder beschaamd voelen. Kankan had echter zijn traject bij De Overmolen juist afgerond.
We zouden Kompanie@Home natuurlijk niet zijn als we geen oplossing zouden vinden! Cigdem, een andere trajectmedewerkster, volgde in het verleden een opleiding verpleegkunde. Zij was dus de geknipte vrouw voor de job. We belden alvast de ambulance, terwijl Cigdem op weg toog naar Miguel. Onderweg kocht ze voor hem een pyjama en andere benodigdheden die Miguel nooit wilde kopen omdat hij het de moeite niet waard vond. Ze hielp hem met zijn kleren en zorgde ervoor dat alles klaarstond toen de ambulance aankwam.
Miguel heeft een week lang op intensieve zorg gelegen. Als hij geen beroep had kunnen doen op Kompanie@Home, was hij er misschien niet meer geweest … Miguel is ons daar erg dankbaar voor. Onze medewerkers zijn hem elke dag in het ziekenhuis blijven bezoeken. Iedereen verdient immers gezelschap. Samen kunnen we de donkere dagen van anderen verlichten.